Patrząc na rzekę – wrocławski waterfront
Nagroda Grand Prix, 2 nominacje i wyróżnienie w konkursie ogólnopolskim
Dane
obiekt: struktura obiektów o komplementarnej funkcji
lokalizacja: Wrocław
konkurs:
- Grand Prix w konkursie „Architektura Energoaktywna 2014″
- Wyróżnienie w XV Edycji Konkursu o Nagrodę Architektoniczną im. Małgorzaty Baczko i Piotra Zakrzewskiego
- Nominacja do najlepszego magisterskiego Dyplomu Roku 2014
- Nominacja do nagrody za najlepszą pracę magisterską o tematyce związanej z Wrocławiem pod Honorowym Patronatem Prezydenta Wrocławia
zakres: projekt koncepcyjny – projekt dyplomowy
autor: Bartosz Adamiczka
powierzchnia działki: 5785 m²
powierzchnia użytkowa: 3895 m²
projekt: 2013-2014
wystawy:
- wystawa pokonkursowa: „Konkurs o Nagrodę Architektoniczną im. M. Baczko I P. Zakrzewskiego″- budynek Agory w Warszawie, maj/czerwiec 2015
- wystawa pokonkursowa: „Architektura Energoaktywna 2014″ – budynek wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, październik 2014
publikacje:
- publikacja w czasopiśmie Architectus Nr 2/2016
- publikacja w folderze pokonkursowym wydanym przed Fundację dla Polski, maj 2015
prezentacje:
- prezentacja projektu w siedzibie wydawnictwa Agora w Warszawie, maj 2015
- prezentacja projektu w Muzeum Architektury we Wrocławiu, luty 2015
- prezentacja projektu na Wydziale Architektury PWR, październik 2014
Opis
Problemem badawczym pracy była relacja miasta z rzeką. Projekt i przyjęte w nim rozwiązania stanowią pretekst do szerszej dyskusji na temat roli rzeki w mieście –w przeszłości, współcześnie oraz w przyszłości. Jednocześnie projekt może posłużyć jako przedmiot rozważań na temat wpływu odgórnie narzuconej formy architektonicznej na układ funkcjonalno-przestrzenny wnętrza budynku.
Celem opracowania było stworzenie koncepcji strategii urbanistycznej umożliwiającej maksymalną interakcję miasta z rzeką, m.in. poprzez elementy projektowanej struktury.
Zakres opracowania obejmuje koncepcję sieci urbanistycznej obiektów o komplementarnej funkcji oraz szczegółowe rozwiązanie jednego z nich- od umiejscowienia go w tkance miejskiej po rozwiązanie detalu architektonicznego. Cała strategia działać ma na zasadzie układu krwionośnego, gdzie role głównych arterii pełnić ma system dróg wodnych. Pozostałe systemy transportu służyć mają jako elementy uzupełniające – pozwalając na dotarcie do punktów węzłowych sieci i kontynuację podróży za pomocą transportu wodnego.
Projektowane budynki mają pełnić rolę „spinaczy” miasta z wodą, a ponadto swoistych elektrowni, bazujących na odnawialnych źródłach energii i zasilających elektryczne środki transportu – rowery, łodzie oraz samochody. W tym celu obiekty wyposażono w liczne rozwiązania ekologiczne – zarówno architektoniczne, jak i instalacyjne.
Budynek, objęty szczegółowym opracowaniem, osadzono nie tylko na podstawie analiz komunikacyjnych, ale też z troską o lokalizację w szerszej tkance urbanistycznej – umieszczając go na zamknięciu osi urbanistycznych, jak i z myślą o lokalnych interakcjach przestrzennych, stosując zabiegi mające na celu uszanowanie kontekstu – w tym obiektów historycznych. Ponadto wprowadzenie obiektu o funkcji komunikacyjno-usługowo-kulturalnej, silnie zwiększającego zainteresowanie terenami wśród ludzi, może zwiększyć potencjał terenów sąsiednich, obecnie niezagospodarowanych.